Al eerder had ik als hobby een DS23 EI hydraulique 1972 en een 2CV AZ 1968 gerestaureerd. De DS23 EI is sinds 1996 in gebruik en heeft in de vakanties vrijwel heel Europa gezien (Noorwegen, Zweden, Denemarken, Duitsland, Oostenrijk, Zwitserland, Italië, Spanje, Frankrijk, België, Engeland en Ierland). De 2CV AZ was in 2010 af en heeft nog weinig gereden.
In contrast met de DS en zijn geavanceerde techniek heb ik in het voorjaar van 2008 een ogenschijnlijk in goede staat zijnde ID19P uit 1958 gekocht. Het oermodel, bekend als eerste neus, met relatief eenvoudige techniek.
Het was de bedoeling om, na mijn pensioen, de motorruimte een opfrisbeurt te geven en enkele technische en esthetische problemen aan te pakken. In 2012 werd al snel duidelijk dat de auto in minder goede staat verkeerde: de eerste witte kit, afgedekt met zwarte bitumen, werd gevonden in de voorsnip. Toen vrij snel daarna de rechter kriksteun het begaf, was duidelijk dat de plannen aangepast moesten worden en een complete restauratie nodig was.
Na enkele maanden doorwerken is de auto nu gedemonteerd en alle schade aan het chassis zichtbaar. Het is de bedoeling om iedere maand een overzicht te geven van de voortgang. Daarnaast zullen sommige onderwerpen in aparte hoofdstukken worden uitgewerkt, zoals de verschillen tussen het chassis van een eerste neus en een derde neus.
Citroën ID19p 1958 