Koplampen. De tweede montagering voor de oude Cibie koplampen is gevonden. Die montageringen hebben een transparante plastic zak aan de achterkant, als stofafsluiting. Bovendien kan – in theorie – daar licht door stralen naar de rode verklikkers op de voorschermen. In de praktijk werkt dat niet, tenzij er een led onder zit. De montageringen staan nu weer fris in de lak.
Ook is het gelukt om twee gelijke koplampen (eerste neus) bij elkaar te sprokkelen. Een van de koplampen was zwaar geroest, bij het stralen werd duidelijk dat de reflector niet meer te redden was. Omdat het bij de bekende adressen niet lukte een gelijke lamp te vinden is verder gezocht. Via Leboncoin gevonden. Blijkt dat ding een ander patroon in het glas te hebben. Ook de welving is vlakker. Gelukkig was de reflector exact gelijk aan die van de verroeste lamp. Dus verspiegelen en glazen wisselen. Een Cibié fitting gevonden bij Huub. De set is nu compleet, anno 1958!
Twee lampen met dezelfde aansluiting voor de fitting, dezelfde diameter, maar met verschillende glazen, qua patroon en welving. Hoe bedenk je het…
Slotjes. Ik had twee gelijke sleutels, maar geen drie gelijke slotjes. Opgelost door alle aanwezige slotjes te testen met de sleutel erin. Dan moeten de pallen allemaal ingetrokken zijn zodat het slot kan rond draaien. Zonder sleutel steken de pallen naar onderen uit, geduwd door kleine veertjes. Als een pal, met de sleutel erin, een beetje naar onderen uitsteekt, is het zaak een schuin vlakje te frezen aan de pal. Door het ronddraaien wordt de pal dan vanzelf meer naar binnen gedrukt en kan het slot open. Als de pal naar boven steekt, dus door de sleutel geduwd, is het zaak het uitstekende deel van de pal af te slijpen. Daarna kan het slot vrij draaien.
Hoe minder je aan een slotje hoeft te veranderen, hoe groter de kans dat een vreemde sleutel niet past. En dat wil je uiteraard. Maar nieuwere slotjes passen niet in de eerste neus slothouders. Dus je moet wat….
De slothouders worden nu verchroomd. Het is zamac, dus behoorlijk lastig om dat goed te krijgen. Ik ben benieuwd!
De pallen zijn in ruststand door veertjes uitgedrukt.
De juiste sleutel drukt de pallen omhoog/naar beneden zodat het slot in de slothouder kan draaien. Bij dit slot is de tweede pal aan de bovenzijde afgeslepen.
Met een andere sleutel steken sommige pallen uit en belemmeren het omdraaien van de sleutel.
Deuren. De achterdeuren hebben een nieuwe binnenbak gekregen. Het was even puzzelen en veel passen voordat de reparatie vrijwel onzichtbaar was. Ik wilde de kopse kanten van de deur behouden. Gemakkelijk voor de maatvoering en origineel. Uiteindelijk moest toch een deel met de groeven worden vervangen.
Het reparatieplaatwerk bestaat uit recht zetwerk, voorzien van perswerk voor de afvoergaten etc. Maar de onderkant van de deur loopt iets rond. Op een houtblok is de flens iets rond uitgeklopt. Het blijft lastig om die kromming erin te krijgen…
Om de flenzen open te maken is een “speciaal” tool gemaakt. Aan de hoek de flens even openmaken met een dunne schroevendraaier en dan het tool erop schuiven. Iets open buigen en het tool doorschuiven/kloppen. Weer iets openbuigen en zo doorgaan. In 5 gangen was de onderrand opengebogen.
Bij het passen van de deur op de auto kreeg ik de onderkant niet mooi sluitend op het achterscherm. Opgelost door de deur, terwijl de deur in de scharnieren zat, te torderen. Je hoorde het plaatwerk schuiven in de felsnaden. Daarna paste de deur als een handschoen.
Iets soortgelijks was bij het linker voorscherm aan de hand: de onderkant moest bijna een cm naar buiten getrokken worden. Dan is alle kracht nodig: een voet tegen de wielboog, en trekken aan de naad met de voordeur.
Cibie montageringen voor de koplampen, behorende bij het eerste type koplamp. Op de auto zaten koplampen van een later type, met een gesloten stalen achterkant.
Na het stralen in de epoxy gezet. Ook de afdekplaten van de voorschermen zijn meegenomen.
In de zwarte lak, weer als nieuw. De nog ontbrekende onderdelen zijn naar de verzinkerij.
Het glas uit een doorgeroeste lamp vervangt het “foute” glas. De reflector was exact gelijk. De reflectoren worden voorzien van een nieuwe reflectielaag.
De ingeroeste reflector.
Met zilversoldeer nog geprobeerd te repareren, maar het blijft oud ijzer….
Cibié fitting, 6 volt, 45 Watt. Het buislampje zorgt voor de stadverlichting.
De sleuf waardoor het buislampje schijnt in de reflector. Prachtige techniek uit 1958…
Een originele linker voordeur. De onderkant loopt iets rond.
Een beruchte plek: de bovenkant van de voordeur scheurt hier vaak. Uit voorzorg zijn de buiten- en binnenplaat extra aan elkaar gelast. Ook is de binnenhoek, die vaak erg dun is door het dieptrekken, extra gelast.
De anti-dreunmat is verwijderd. Klaar voor de ktl-behandeling.
Afstellen van de sluiting van de motorkap.
De slotpen op de motorkap moet iets naar voren geschoven worden.
Een reparatiedeel voor de linker achterdeur, binnenzijde. De ronding voor de buitenhuid ontbreekt. Verder een prima reparatiedeel. Door stuiken met een botte beitel op het houten blok is er alsnog een ronding in de onderflens gemaakt.
Aftekenen en bepalen waar de plaat wordt doorgeslapen.
De strekker moet het plaatwerk recht houden.
Het tool, een stukje stripstaal. Openbuigen van flenzen gaat zo gemakkelijk.
Het begin van het openbuigen. Steeds iets opschuiven en in ca. 4 rondes staat de flens haaks omhoog. Tenzij de flens is doorgeroest….
De flens is in stappen open gebogen. Zo kan de tool steeds een beetje opschuiven.
Ik laat de kopse kanten staan. Ze zijn niet geroest. Zo blijft de ronde afwerking het beste bewaard.
Tijd voor nieuw staal.
4 puntlassen in de bodem van de deur.
Kijkje in het interieur.
Het reparatiedeel wordt op de zijkanten stuik gelast.
Ergernis: het reparatieplaatwerk wijkt af van het origineel, De maat vanaf het inliggende deel tot de onderrand is kleiner. Dat wordt aanpassen…
Een roestgevoelig deel van de deuren.
Eenvoudige reparatie. Wel is een Dremel oid nodig om in de hoek te slijpen.
Productiefout anno 1958. Bij het omzetten van de deurhuid is deze beugel plat gevouwen.
Eigenlijk een meevaller, geen nieuwe beugel maken , maar alleen openvouwen.
Met de lijmtang lukte het om de bovenkant goed aan te klemmen.
Het reparatiedeel is afgelast. Nu nog slijpen…
De kopse kanten zijn stuik gelast.
Precies boven de holle ruimte zit een deuk. De opgelaste spijkers maken het mogelijk de deuk er grotendeels uit te trekken.
Een brug die de trekkracht verdeeld over de plaat van het kofferdeksel. Net genoeg om de deuk terug te trekken.
Rechts is klaar, nu links nog en daarna op de vouw. Het eindresultaat is niet perfect, maar het scheelt nogal wat plamuur.
Het kofferdeksel ligt vrij hoog t.o.v. het achterscherm. Het achterscherm kan niet verder omhoog. Daarom zal het scharnier naar beneden moeten. Kennelijk is bij de chassisreparatie van de C-stijl de verticale maatvoering zoek geraakt…
Hier ligt het kofferdeksel al iets lager. Voor het mooie zou het nog iets dieper tussen de achterschermen moeten liggen.
Met twee sleutels en een andere slothouder is het slotje van de koffer weer klaar voor gebruik.
Onderaanzicht. Alles is verzinkt of gelakt. De details kloppen weer!
Deur Ra., een steviger strekker gebruikt omdat de vorige toch iets doorboog. Ook zit de strekker nu op het vlakke deel gelast. Waarschijnlijk moet het reparatiedeel daardoor iets smaller worden.
Ra., het ontlakken en ontroesten komt ver, maar niet in de felsnaad.
Deur r.a., hier is een reparatie nodig.
Ra., doordat onder het scharnier de zijkant is doorgeslapen is de juiste maatvoering geborgd.
Ra., omdat de reparatieplaat 0,4 mm dikker is dan het origineel, is een vulplaatjes onder de bovenste bout nodig, anders zit het scharnier scheef. Ook moet de afstelling van de deur in de auto gecorrigeerd worden.
Ra., de nieuwe binnenbak zit er strak in.
Ra., de reparatie aan de kopse kant.
Bij het inlassen van de wielboog was het plaatwerk omhoog gekomen. Het viel pas op toen de deuren erin zaten. Met de krimpschijf lukte het om de gewenste pasvorm terug te krijgen.
Een raadsel: de zijkant strookt, en hier past het niet. Even overwogen om er een stukje aan te lassen…
Het probleem vanuit een andere hoek.
Bovenaanzicht.
Hoe krijg je dat goed…
Een mirakel: door de ronding nog beter passend te kloppen op de voordeur zit opeens alles zoals het hoort. Ik begrijp niet wat er gebeurde. Een ding is wel duidelijk: zo’n nos. scherm past op een originele deur, niet gaan oplassen oid.
Afblijven, niets meer aan doen!
Alle plaatwerk is gesteld. Alle delen sluiten aan en hebben gelijke naden. Heel veel kijken en proberen. Lang mee bezig geweest…..
Citroën ID19p 1958 