Na al het lassen en slijpen in het afgelopen jaar stond een ding vast: voor het einde van het jaar moet het chassis gestraald zijn en in de primer staan. Met veel energie en de nodige hulp is dat gelukt.
Op een mooie vrijdagochtend is het chassis met een paar vrienden en een kruiwagen door het grind naar de autoambulance gedragen. Wel een beetje zwaar, maar het ging. De volgende donderdag was het chassis gestraald, geschopeerd (een dun laagje zink opsmelten) en in de epoxyprimer gezet. Daarna heeft het nog een kleine week geduurd voordat het uitdampen van de primer over was.
De keuze om het chassis toch te laten schoperen is op het laatste moment genomen: in mijn herinnering was het 20 jaar geleden duur, maar bijzonder goed. Gelukkig realiseerde ik me dat het verstandig zou zijn om te checken wat de extra kosten zouden zijn. En zo is voor € 150 het chassis zowel van binnen als buiten geschopeerd. Maximale roestwerendheid!
Het is altijd afwachten of het las- en slijpwerk glad en strak is, nadat het chassis in de primer is gezet. Eigenlijk viel het niet tegen. Je kunt sommige lassen zien omdat het plaatwerk niet volstrekt glad doorloopt, zeker als je weet waar is gelast. Maar het is een goed uitgangspunt voor de verdere afwerking.
Gelijktijdig zijn twee hoofddempers gestraald. Omdat nieuwe dempers (als ze er zijn) erg kostbaar zijn, loont het hopelijk de moeite om ze op te knappen zodat ze nog een paar jaar mee kunnen.
Wat ik niet had verwacht, maar wel had kunnen weten: je loopt de kans dunne plekken over te slaan omdat je ze niet ziet. De dakrand, waarvan het opmerkelijk was dat er geen roest op zat, had nu linksvoor een aantal kleine gaten. De onderzijde van de instapdorpel, die door de vorige eigenaar/ schadehersteller zo keurig zwart was overgespoten, is nu een gatenkaas. Ook een aantal profielhouders rond de deuren was geperforeerd. Verder zijn er nog een paar kleine dunne plekjes.
Daarmee is duidelijk wat januari gaat brengen: repareren, voorbewerken, naden kitten, zwart spuiten.
Een eerste neus heeft veel bouten met een zwarte afwerking: dit zijn gefosfateerde bouten. Een alternatief is zwart passiveren. Jammer genoeg heb ik geen bedrijf kunnen vinden die dat tegen (voor mij) redelijke kosten doet. Wel zijn er andere processen en vloeistoffen die een zwart resultaat geven, maar de corrosiebestendigheid van die lagen is gering. Alleen fosfateren is redelijk goed, minder dan passiveren, maar beter dan bruneren etc.
Fosfateren wordt in de USA parkeriseren genoemd. Het is een eenvoudig proces dat wordt gebruikt om o.a. wapens zwart af te werken. Men gebruikt daar een kant- en klare vloeistof voor, die niet in Europa te koop is, en ook niet verzonden wordt (zwak fosforzuur). Op internet en YouTube staat voldoende informatie om zelf veilig aan de slag te gaan. Misschien lukt het om eind januari de eerste resultaten te laten zien.
In de dagen dat het chassis bij de straler stond, zijn de spatlappen met bijbehorende beugels nagemaakt. Het plaatrubber komt uit “de rubberwinkel” , een bedrijf in Tolbert. Prettig als je even langs kunt rijden en zien wat je koopt. De beugels zijn deels uit rvs gemaakt, die roesten niet weer.
Een impressie:
Citroën ID19p 1958 