De afgelopen jaren gaf de benzinemeter na het vol tanken steeds minder aan. Eerst was het driekwart vol, na een stukje rijden klom dat naar bijna vol. Deze zomer kwam de benzinemeter niet verder dan half vol. Dat geeft een vervelend gevoel. Is de tank nu half leeg? Blijft de benzinemeter nu ook halfvol aanwijzen terwijl de tank bijna leeg is? Tijd om uit te zoeken wat de oorzaak is.
De zender is een gewikkelde weerstandsdraad waarlangs een voeler loopt die is verbonden met de vlotter in de tank. De zender is geplaatst tussen de benzinemeter in het dashbord en de massa (via een aarddraad naar de longeron). Bij een volle tank is de weerstand ca. 100 Ohm. Bij een lege tank 0 Ohm. Nadat de zender was uitgebouwd en weer aangesloten op de aarddraad werd duidelijk dat er niets mankeerde aan de zender of meter. Wanneer de vlotter in de lege tank positie stond wees de meter op het dashbord een lege tank aan. In de volle tank positie wees de meter een volle tank aan. De conclusie was dat de vlotter in de loop van de jaren onvoldoende drijfvermogen had gekregen om exact te meten.
De eerste gedachte was een nieuwe zender te bestellen.Dat lukte niet. Er zijn geen 6 volt zenders voor een DS of ID te vinden. En om nu een heel andere zender in te bouwen en aan te passen ging me te ver. Reden om een andere vlotter te maken. De originele vlotter is gemaakt van kurk en op de arm van de zender gestoken. Geborgd door een kleine ring en een stuik van de zenderarm. De kwaliteit van het kurk was nog steeds mooi, dicht van structuur en weinig vervormd door een jarenlang verblijf in de benzine. Maar het gewicht ervan was na een paar dagen drogen ca 5 gram minder: kennelijk drong er teveel benzine in de kurk waardoor het drijfvermogen afnam.
Dat drijfvermogen is belangrijk. Een nieuwe vlotter zal ongeveer hetzelfde drijfvermogen moeten hebben. Te weinig drijfvermogen zal het zinken van de vlotter veroorzaken en de meter op het dashbord zal een lege tank aangeven. Dat drijfvermogen is te berekenen met de wet van Archimedes: een vlotter ondergedompeld in een vloeistof ondervindt een opwaartse kracht gelijk aan het gewicht van de verplaatste vloeistof. Het drijfvermogen is dus de opwaartse kracht minus het gewicht van de vlotter en een deel van de arm van de zender.
De eerste poging was een vlotter te maken van 28 mm pvc buis, afgesloten door twee doppen. Benzine bestendig en passend door het gat in de benzinetank. Na wat rekenen was de lengte van de buis bepaald, werden de doppen erop gelijmd en de vlotter aan de arm bevestigd. Dan blijkt dat er geen rekening is gehouden met de extra dikte van de doppen. De vlotter paste niet meer door het gat in de benzinetank…
Eigenlijk zou een nieuwe kurk vlotter de oplossing zijn. Vrijwel als origineel en passend door het gat in de benzinetank. Maar waar haal je een blokje kurk van 10x75x31 mm vandaan? Geen geperste kurkkorrels maar echte natuurkurk, want het risico op uiteenvallen in de benzinetank wil je niet lopen. Op internet gevonden dat orthopedische schoenmakers dit materiaal gebruiken. Nergens te bestellen of alleen in grote hoeveelheden. Totdat ik me realiseerde dat bij de verfspullen een oude schuurkurk lag. Blijkt die schuurkurk te bestaan uit twee lagen van 12,5 mm dikte. Aan elkaar gelijmd, maar na decennia lang gebruik al half los. De nieuwe vlotter is wat groter gemaakt dan de oude, 12,5 mm dik en iets langer, maar wel smaller zodat er uit de schuurkurk twee vlotters kwamen.
Nu moest er door de kurk, in langsrichting, een lang gat geboord worden. Hiervoor is een lange gatenboor gebruikt. Met de kolomboormachine lukte het met wat inventiviteit om ca. 70 mm diep (en recht) te boren. Daarna de laatste 20 mm met de handboormachine. Ten slotte is de schuurkurk met een figuurzaag op maat gezaagd en afgewerkt met twee lagen 2K blanke lak. Deze lak is benzine bestendig. Je wilt tenslotte niet hebben dat er allerlei stof en kurk deeltjes in de benzine gaan zweven.
Nu geeft de benzinemeter met een volle tank weer aan dat de tank vol is. De tijd zal leren of deze oplossing ook 60 jaar mee gaat…..
Citroën ID19p 1958 